Roadtrip Numero Uno!

Lieve Allemaal,

Vandaag ben ik 27 jaar en een paar dagen oud, ja ik was deze week jarig, mijn eerste verjaardag ooit in het buitenland. En mijn eerste verjaardag met zon, 30 graden en geen wind, kou en regen. Om mijn verjaardag te vieren ben ik een dag vantevoren de stad in gegaan om terug te komen met een emmer in de vorm van een zandkasteel, een felgeel shirt, fluorescerende verf en de ingredienten voor sangria! Alles om een FullMoonBirthDayParty te hebben :) In het hostel waar ik zit zijn veel Italianen (die lekkere pasta’s en lasagna maken), Fransen en Kiwi’s (Nieuw zeelanders) en nog wat andere Internationals. Hoe dan ook, allemaal houden ze wel van een feestje! Na een BBQ in Perth, 4x de trein missen op een paar seconden en een uurtje op het strand liggen in Cottelseloe was het tijd voor pizza en sangria. De emmer werd gevuld met fruit en goedkope rode wijn. Het shirt werd in repen geknipt en iedereen kreeg een felgele haarband. De verf werd op alle hoofden, armen en benen gesmeerd. Niemand kon eronderuit komen, het hele hostel moest meedoen of zichzelf verstoppen! De emmer ging rond totdat het tijd was om naar de bottleshop te gaan om meer wijn te kopen en iedereen leegde zijn fles wijn in de emmer (shiraz, merlot, chardonnay, van alles wat). Toen het 11u was moesten we ons verplaatsen naar het strand (de strenge regels van het hostelleven). Nog maar een uur en ik was jarig. Een paar minuten voor middernacht renden we de zee in en zo begon mijn verjaardag midden in de zee, fantastisch!!! Met een lichte kater werd ik de volgende ochtend wakker met al de eerste berichtjes op mijn telefoon. Door 3 goede vrienden hier werd ik getrakteerd op een lunch in de achtertuin van een heel schattige lunchroom. De rest van de dag was eigenlijk hee lui en relaxed. Ik kreeg nog een fles wijn en een bos bloemen van een jongen hier en savonds werd er door de italianen een fantastische lasagne gemaakt en gegeten! Het was een verjaardag die ik nooit zal vergeten (gelukkig heb ik veel foto’s die daarbij helpen).
Bedankt voor alle felicitaties !!! :)

Samenvatting:
Oja, eerst natuurlijk nog de beloofde samenvatting. Ik ben alweer 3 weken in Australie en nog steeds aan de westkust. Ik heb in de eerste week Perth en omgeving verkend. Perth City met dolfijnen in de rivier en Fremantle, een plaats aan de kust, waar een echte backpackers vibe hangt. Een dag fietsen op Rottnest Island (eiland waar vroeger aboriginals gevangen werden gehouden), een avond stappen, didigiridoo spelen en naar het strand. Week twee stond in het teken van een roadtrip downsouth, naar het zuiden van de westkust dus. Samen met Manu (Duits meisje) een camper gehuurd, wijn gedronken, verdwaald in het donker, walvissen en kangaroos gezien, in een grot geweest, in een boom van 60meter geklommen en nog veel veel meer. Een week lang slapen in onze camper en camperen op (illegale) campings, bij mensen in de tuin of naast een benzinestation, fantastisch! De derde week weer terug in Fremantle. Bijkomen van de roadtrip, fiets/boot-avontuur naar Perth en terug, BBQ en strand, en als hoogtepunt mijn verjaardag!!

Wat hierna op het programma staat is een roadtrip naar het noorden de outback in (Broome/Alice Spring omgeving) met een Nederlandse jongen (reizen met Nederlanders gaat eigenlijk tegen mijn principes in, maar gelukkig is hij het daarmee eens en zullen we ons zo onnederlands mogelijk gedragen). In ongeveer 3 weken willen we zoveel mogelijk zien en doen. Veel nationals parks bezoeken om hikes te doen en mooie natuurverschijnselen te aanschouwen, sandboarden, surfen, snorkelen, duiken, camperen en genieten. Allemaal dingen op onze bucketlist, maar daarover meer in mijn volgende blog!!

Perth - Fremantle
Perth City is niet echt mijn stad, het heeft als groot voordeel dat het aan een grote rivier ligt maar verder is er veel hoogbouw en voel ik me er savonds niet veilig. Deze rivier is trouwens één van de weinige ter wereld waar heel af en toe dolfijnen in te zien zijn omdat het deels zoutwater is. En nadat ik op mijn eerste dag in Australie dolfijnen bij het strand had gezien, zag ik tijdens mijn eerste wandeling door Perth dolfijnen in de rivier en dat midden in de stad en vlakbij de kust (Of had ik dit al verteld??). Echt heel bijzonder, zeker als je daarna hoort dat veel inwoners van Perth dit nooit gezien hebben! Perth heeft daarnaast een van de grootste stadsparken ter wereld waar vandaan je mooi uitzicht hebt op de stad en rivier, en waarin veel te zien is van bomen, planten en vogels. Na 1 nacht in Perth ben ik snel doorgereisd naar Fremantle waar ik me al heel snel heel erg thuis voelde. Overigens heb ik de eerste paar dagen bij iemand in huis gewoond en van het echt Aussie leven kunnen proeven en dus ook van de eerste dure pints in de pub!

Het grappige hier is dat er veel ‘oude’ gebouwen zijn maar dat deze maximaal 200jaar oud kunnen zijn. Ze zijn vaak in oude stijlen gebouwd maar echt oud is de geschiedenis van het Westerse Australie niet. In Fremantle zijn veel van deze gebouwen wat het een gezellige en vriendelijke sfeer geeft. En het ligt aan de kust met een haven en veel stranden op loopafstand. In het hostel waar ik ben ingetrokken heb ik al snel veel mensen ontmoet en hangt een gezellige sfeer met genoeg feestjes maar eigenlijk zijn het vooral mensen die hier een paar maanden werken. De eerste avond werd ik in ieder geval gelijk de karaokebar ingetrokken en zo stonden we aan het eind van de avond Barbiegirl te zingen. Elk weekend is de markt open met verse groenten, goede kaas en goedkope lekkere sushi (Jaja, Dude ik ga sushi steeds meer waarderen). Dit betekende een heerlijke lunch met avocado en Nederlandse geitenkaas. Al snel had ik goed contact met een Engelse en een Frans/Australische jongen. We besloten met zijn 3-en naar Rottnest eiland te gaan. Een half uur met de ferry naar de overkant om daar met fietsen het eiland rond te rijden. De naam van het eiland is afkomstig van het feit dat de eerste Europese ontdekkingsreizigers de dieren op het eiland aanzagen voor grote ratten en het daarom het rattennest noemden. In combinatie met het feit dat het lang een eiland is geweest waar aboriginals gevangen werden gehouden doet de naam ook nog eer aan. De rattenwezens zijn officieel Quokkas die maar op een paar plekken voorkomen en een soort combi van walibi’s en ratten zijn. Maar ze zijn aaibaar en hoppen heel schattig over het eiland rond met soms kleintjes in hun buidel. Fieten over het eiland is fantastisch; naast dat ik het fietsen had gemist hadden we elke keer mooie uitzichten over kleine stranden, rotsen, duinen, bomen en meren. Met zeker 30km berg op en af fietsen in de benen kwamen we moe en verbrand weer terug.

Ohja heb ik al verteld over mijn nieuwe motto? YOLO: You Only Live Once ! Oftewel doe alles wat mogelijk is als je daar de kans voor krijgt. Zo stond ik dus ineens bovenop een cliff met zeker 10m onder mij de rivier. Het heeft me denk een half uur gekost voordat ik eindelijk de sprong durfde te maken wat volgens mijn nieuwe motto natuurlijk een must do was. Het was fucking eng maar ook super gaaf!

Roadtrip DownSouth WA
Tijdens mijn zoektocht naar travelmates om een roadtrip naar het zuiden te maken, kwam mijn kamergenoot ineens met het idee om haar baan 2 weken eerder op te zeggen en met mij mee te gaan. Jaaa, gaaf! Zo gingen Manuela (Manu kortweg, uit Duitsland) en ik op zoek naar een vervoersmiddel en de hightlights van het zuiden. We kwamen uit bij een vette Wicked camper waar we in konden slapen, met een super vette print op de buitenkant en als nummerplaats 1EAR735: oftewel ‘OneEarie’ was onze nieuwe reisgenoot. Er zou nog een Frans meisje meegaan maar die cancelde op het allerlaatste moment en stiekem vonden we dit helemaal niet erg! Samen zaten we zo op één lijn dat een 3e persoon ons teveel in de weg zou zitten.

Het gebied waar we naar toe gingen staat bekend om zijn fantastische wijnen! Het is dan ook bezaaid met wijnvelden en wineries waar je altijd een wijntje kunt proeven. Het gebied is in tegenstelling tot de rest van Australie in korte tijd bereisbaar omdat je met een uurtje rijden alweer op een andere plek bent in plaats van 5 uur lang niks tegen te komen. Zo begon onze reis met een bezoek aan pinguineiland (waar geen wildlife pinguin te bekennen was, wel honderden meeuwen) en een steiger van twee kilometer de zee in. Toen de zon onder was gegaan tijdens onze wandeling over de steiger wilden we inkopen doen, maar de laatste supermarkt sloot net zijn deuren. We besloten te overnachten op de parkeerplaats van deze supermarkt en met wat restjes toch een degelijk avondmaal te maken. Toen we de volgende morgen vroeg vertrokken, zagen we een politieauto langsrijden die hoogstwaarschijnlijk ons een bezoekje kwam brengen op de parkeerplaats. Op naar de volgende bestemming: Cape Naturaliste. Dit is een plaats aan de zee met een uitkijkpunt waar Walvissen tijdens hun tocht naar het zuiden verblijven om even te rusten. Het walvis seizoen begint ergens in september en duurt tot ongeveer november waarin de walvissen van het noordwesten langs de kust naar het zuiden reizen. Met achter ons een mooie witte vuurtoren stonden wij te kijken naar een groep walvissen die voor ons in de zee zwommen, sprongen en speelden. Heel bijzonder!

Op naar Margaret River, de stad en zijn omgeving die bekend staat om zijn wijnen. Op advies gingen we naar de wijngaard ‘Swings & Roundabouts’. Na wat geproefd te hebben kochten we een fles sauvignon blanc en bestelden we bruchetta uit de steenoven, pakten we een picknickkleed en gingen we zitten op de berg met uitzicht over de wijnvelden. Hier besloten we dat we de dag erna een wijnproeverij moesten gaan doen waarbij we naast wijn ook bier, kaas en chocola konden proeven. De wijntoer was geboekt en we gingen op zoek naar een slaapplaats. We klopten aan bij een huis en mochten in de achtertuin slapen. De bewoner kwam met ons de fles wijn opdrinken en gaf ons 2 flessen van zijn zelfgemaakt rode wijn mee. Gratis slaapplaats en wijn, top! De volgende dag werden we door de bus opgehaald om onze wijntour te beginnen. Met 20 man toch wel een beetje dronken worden van alle proeverijen, tijdens de lunch mijn eerste stukje kangaroo eten en daarna in de bus met zijn allen gouwe ouwen mee zingen. Om er vervolgens achter te komen dat ik de jongste in de bus was en me ineens in een soort generatiekloof bevond. Maar ik werd als volwaardig opgenomen in de grote familie en we eindigden de dag met een super lekkere macademianoot/witte chocola likeur mix en ontzettend veel kennis over wijn rijker (al weet ik niet of ik alles nog kan reproduceren).

De dagen daarna zijn we naar het zuidelijkste punt van het gebied gereden waar twee zeeen samenkomen; de Southern Ocean en de Indian Ocean. Het was met name winderig en je kon enigszin zien waar de zeeen elkaar ontmoeten. Vervolgens begaven we ons onder de grond om Jewel Cave te bezichtigen, een grot met limestone waar je 40 meter onder de grond gaat. De dag erna stond in het teken van bomen. Zo ben ik in een boom van 68 meter hoog geklommen om vanaf de top een uitzicht te hebben over alle bomen heen. De klim was belachelijk eng omdat je klimt op grote pennen die spiraalsgewijs rondom in de boom zijn geslagen en je daarbij weinig houvast hebt. Het zijn ruim 200 treden omhoog en met knikkende knieen bereik je uiteindelijk de top. Daarna door naar de Valley of the Giants, een natuurgebied met enorm grote bomen. De grootste boom die een paar jaar geleden is doodgegaan is ruim 20 meter in omtrek en omdat de binnenkant afsterft onstond daar een opening waar je met een auto door heen kon rijden. Best groot dus als je je dat voor kan stellen en wij voelden ons daar behoorlijk klein. We reden die dagen door allerlei kleine plaatsjes en door allerlei soorten natuurgebieden. Van heel bebost, tot grote heuvelachtige velden met schapen en koeien, tot graanvelden om ineens een hele grote berg te zien verschijnen.

We kwamen smiddags aan in het plaatsje Denmark, nadat we een enorm versgemaakt ijsje op hadden bij een Toffeefabriek, en reden over Mcleod Road (de serie Mcleods Daughters is mijn voorbeeld van wat ik in Australie hoop te zien, haha). In een zijstraat van deze weg zagen we een boerderij met paarden en toen zijn we heel spontaan gaan paardrijden met een echte Auzzie Cowboy ‘Oi Mate, Wanne do some horseriding, Mate’. Na jaren niet meer op een paard te hebben gezeten, wat voor Manu ook gold, was ik wel even zenuwachtig toen we onze paarden uit de wei gingen halen. Mijn bruine beestje heette Savannah en was heerlijk eigenwijs want ze ging natuurlijk telkens rechts als ik links wilde. Het was een mooie rit door de bossen en over velden om te eindigen met een goede gallop over een groot grasland; toch een beetje het Mcleods gevoel!

Na dagen zonder bereik met onze telefoon, geen elektriciteit om ze op te laden en geen douches onderweg waren we blij weer in een grote stad aan te komen. We sliepen onderweg voornamelijk op gratis campings, of op plekken waar we officieel niet mochten staan, waar geen douches zijn. In de stad aangekomen heb ik een douche genomen in de openbare douche en zijn we in de Hungry Jacks (beter bekend als Burgerking) gaan zitten voor wat wifi en elektriciteit. Het was heel heet en we zouden er toch al een relaxdagje van maken. Die zelfde avond zijn we met nog 2 dagen voor ons doorgereden richting het noorden want we moesten weer in Perth uitkomen. De weg omhoog zou langer en saaier zijn omdat we meer in het binnenland zaten en daar maar weinig te doen was. Ook zijn daar dus minder campings te vinden en als ze er al zijn moet je ze ook daadwerkelijk weten te vinden. Dit laatste lukte ons die avond niet helemaal en daardoor kwamen we uit op een afgelegen benzinestation waar we gelukkig mochten parkeren voor de nacht. Ook al was het pas 7u savonds doorrijden als het donker is in Australie is geen aanrader met overstekende kangaroos en afgelegen wegen. Uiteindelijk bleek het een prima plaats te zijn en hebben we wat biertjes gedronken met een paar locals. De volgende dag hebben we veel gereden, heel veel mooie natuur gezien waaronder de zoutmeren die in de directe omgeving de begroeiing doen veranderen en zelf bestaan uit mooie kleuren. Onze laatste bezichtiging op het programma was de Wave Rock. Dit is letterlijk een rots in de vorm van een grote golf, en dan ook echt een gróte golf, hij was wel een paar keer groter dan ik ben. Door water is de rots uitgesleten en door mineralen is er een patroon in ontstaan van oranje, gele en zwarte strepen. Hierna was het tijd om naar huis te gaan, nouja ons huis was eigenlijk OneEarie maar die moesten we helaas weer inleveren in Perth. Na een lange rit kwamen we terug in Fremantle om daar ontvangen te worden door onze vrienden die blij waren ons weer te zien!!

En nu verder...
Terug in Fremantle... Veel mensen van voor we weggingen die er nog steeds zijn in het hostel wat betekent dat het snel weer als vanouds is met mooie feestjes en heerlijke dagen in de stad en op het strand. Eerst dus even bijkomen van de roadtrip om te beginnen met een heerlijke douche. Vervolgens was het ook al snel weer tijd om te gaan besluiten wat de volgende trip zou worden. Ik wilde heel graag naar het noorden toe en een handig forum om reisgenoten te vinden is het Australische Marktplaats genaamd Gumtree. Mensen die reizen of willen reizen posten hier hun advertentie en zo ontmoet je binnen korte tijd meestal wel iemand om mee verder te gaan. Via Gumtree had ik al snel wat contacten totdat ik dus een email van een Nederlandse jongen ontving... Hmzz wil ik dat wel met een Nederlander reizen? Nouja, wie weet, laten we dan maar afspreken. En zo gingen we van de ene pub naar de andere pub naar de volgende pub en nouja... toen hebben we na genoeg biertjes en pijnlijke buikspieren maar besloten om het avontuur samen aan te gaan.

In de tussentijd ben ik mijzelf aan het vermaken in Fremantle en omgeving; wat overigens niet heel moeilijk is. Er zijn genoeg mensen die daarbij helpen en genoeg dingen te zien en te doen. Zo zijn er gratis kronan fietsen te huur en daarmee zijn we langs de Swan River gaan fietsen. Ik was met een Frans en een Kiwi meisje. Het was een super warme dag, ruim 30 graden, dus we stopten al snel bij een strandje. Daarna ben ik met de Franse doorgereden naar Perth, een fietstocht van bijna 30km en daarna moesten we ook nog terug. Op de terugweg kregen we, natuurlijk, een lekke band! Via wat hulp zijn we teruggekomen in Fremantle en aangezien de fietsverhuur door een bierbrouwerij wordt georganiseerd, werd ons door een paar mannen daar gelijk een cider aangeboden. Vervolgens zijn we met hun boot een tocht gaan maken over de rivier en eindigden we zonder benzine in het donker in een onbekend haventje. Al met al.... genoeg avonturen te beleven hier! Maar wees niet bang mama, ik kijk goed uit! Tot slot heb ik afscheid genomen van Manu die vertrok naar Brisbane, heb ik mijn verjaardag gevierd en ben ik helemaal klaar voor het volgende avontuur!!

Liefs,
Milou

Ps: ik probeer wat foto’s op fb te krijgen!