Een maand verder
Door: Milou van Luijk
Blijf op de hoogte en volg Milou
09 Oktober 2012 | Australië, Perth
De tijd vliegt en het is de hoogste tijd om het thuisfront weer eens op de hoogte te brengen. Mijn tijd in Indonesie zit er allang op en ik ben intussen een hoop Ozzie-slang verder; ik ben aangekomen in Australie! Oja, de beloofde samenvatting eerst: Week 1: in Yogyakarta bij mijn vader thuis, elke dag zwemmen en veel lekker eten. Week 2: met de auto in twee dagen naar Bali gereden (100 levensgevaarlijke inhaalmanouvres verder veilig aangekomen) om daar met mijn broertje en zusje, papa en zijn vrouw een week door te brengen. Beetje strand, surfen (first time!!), tempeltje hier en een aapje daar, en het echte touristische Indonesie ontdekken. Week 3: werd ik vrijgelaten door mijn papa en ben ik zelf Bali gaan verkennen. Twee vriendinnen uit NL opgezocht waarmee ik de Gili eilanden heb gezien, veel biertjes heb gedronken en shesha heb gerookt. Toppunt was een ochtend duiken met enorme stromingen en de nachtelijke zwemavonturen. Week 4: was weer helemaal voor mij alleen en dat heb ik gevierd door veel op het strand te liggen en mijn surfskills te verbeteren! Week 5: als het goed is zit ik dan nu in week 5 en heb ik al 2 keer (jajajajajaja zelfs in de rivier) dolfijnen gezien en een paar kangoorootjes hier in Perth!!
Nou goed, van de samenvatting naar een echt verhaal. De eerste week heb ik dus bij mijn papa en zijn gezin in Yogyakarta doorgebracht. Mijn broertje en zusje zijn nu 11 en 9 jaar oud en mogen elke dag vroeg naar school. Dus als de moskee mij niet al om 5u had wakker gemaakt, dan waren het de kids een uur later wel. Hoe bedoel je; ik ben op vakantie!! Omdat mijn papa zo een vervelend huis heeft laten bouwen en er nog ruimte over was voor een zwembad ben hier maar elke ochtend vroeg in gedoken. Het was met name een week van bijkomen van mijn jetlag, boekjes lezen, lekker eten en wat rondrijden door de stad. Omdat het niet mijn eerste keer in Yogya was, hoefde het echte sightsee-en van mij niet dit keer. Ik heb wel een bezoek gebracht aan het Universitaire ziekenhuis van de stad. Viavia ken ik een kinderarts die daar werkt en die heeft mij rondgeleid op de kinderafdelingen en met name op de oncologie-afdeling (op deze afdeling was ik voor vertrek in NL ook werkzaam). Dit was heel interessant en met mijn matige woordje Indonesisch heb ik de patientjes daar verbaasd en mocht ik met iedereen op de foto. Ik was verbaasd over de omstandigheden, het is een mooie afdeling, schoon, netjes en een duidelijke structuur. Verder ben ik met mijn vader richting de vulkaan 'Merapi' gereden en ben ik gaan kijken naar de verwoestingen van de uitbarsting 2 jaar geleden. Kort voor de uitbarsting was ik daar nog geweest en ik zag duidelijk wat met name de aswolk heeft aangericht, ook nu 2 jaar later nog.
Na een week Yogya zijn we met zijn allen naar Bali gereden met de auto. Dit was een behoorlijke uitdaging en het viel toch wel een beetje tegen hoe ver het wel niet is. Het plan was sowieso om ergens te overnachten en na uren rijden was dit ook wel nodig. Qua afstand is het zo onwijs ver nog niet, maar met bijna alleen 2-baanswegen duurt het toch wel even. Gemiddelde snelheid is denk 70km per uur en het aantal levensgevaarlijke inhaalmanouvres is denk net zo hoog. Maar we zijn aangekomen op Bali waar we een week in een mooi hotel in de wijk Seminyak hebben gezetten. Dit is een stukje van het enorm toeristische Kuta vandaan waar je struikelt over de jonge australiers aangezien Bali hun Llorett de Mar is. Wij zaten dus redelijk rustig en konden vanuit daar met de auto van alles gaan bezoeken. Een dagje aapjes kijken in de cultuurstad Ubud, een enorme markt bezoeken waar ze kuikentjes hebben in de kleur die je maar wilt (ja ook groen, rose, oranje en paars) en een tempel bezoeken op een eiland (afhankelijk van eb en vloed tenminste). Daarnaast heb ik een paar uur surfles genomen om vervolgens 2 dagen later mijn broertje zonder les op een surfbord te zien staan! Mijn eerste poging stond ik trouwens ook wel gelijk en het viel me onwijs mee, nouja totdat ik het ergens anders ging proberen tenminste.
Na een week met het hele gezien doorgebracht te hebben was het voor hun tijd om weer terug te gaan (de kinderen kunnen niet eeuwig illegaal vakantie opnemen) en was het voor mij tijd om zelf verder te gaan. Ik ben op de boot gestapt naar het eiland Nusa Lembongan waar ik een warm welkom kreeg van Maaike en Marielle, 2 meiden uit NL waarvan Maaik een oud-collega van mij is. Ik wist dat ze ergens op Bali waren en na een een berichtje zijn we ruim een week met elkaar opgetrokken. Dit begon al snel met het avontuur toen we naar een super mooie bay gingen om van een kliff af te springen. Het was een meter of 10 hoog denk ik en na een beetje moed te hebben verzameld sprong ik er in. Omdat ongeveer overal rondom Bali de stroming enorm sterk is en de golven echt gigahoog kunnen zijn, was het best moeilijk om weer veilig bij de trap te komen. Gelukkig lukte het mij vrij snel, alleen voor Maaike was een kleine reddingsoperatie nodig door onze Indo en Ozzie vrienden. Nusa Lembongan is verder een vrij klein eiland wat wordt omgeven door de geur van zeewier (wat niet heel aangenaam is als je licht zeeziek aankomt). Naast het verbouwen van zeewier kun je er duiken en in de zon liggen. Dat heb ik dus maar gedaan. De laatste dag op het eiland ben ik een ochtend gaan duiken en heb ik de spannendste duiken ooit gemaakt. Met de sterke stroming wordt je snel het open water ingetrokken en dat betekent dat je continu dicht bij het rif moet blijven zwemmen. De stromingen gaan alleen alle kanten op en het is soms heel moeilijk om op een bepaalde diepte te blijven. En meegetrokken worden de open zee in, is als de goedkoopste weg terug naar Bali, als je er ooit aankomt. Gelukkig heb ik tijdens deze duiken wel veel mooie vissen kunnen zien. Een aantal grote tonijnen, een schildpad en een groep roggen.
Na mijn duikavontuur ben ik via een kleine maar leuke omweg naar de Gili eilanden gegaan. Er liggen er in het noorden voor de kust van Lombok 3 op een rijtje. De grootste is Gili Trawagan waar je in ongeveer een uur een rondje omheen loopt. Het heeft geen honden, auto's en politie, maar wel veel katten en paard en wagens. Het is een heerlijk eiland om gewoon lekker weg te dromen op het strand met een fruitsapje in de hand en de blauwe zee aan je voeten. Een aantal dagen van lekker genieten, leuke mensen ontmoeten en savonds lekker eten, biertang drinken (he Maaike?) en shesha roken. En de hilarische silent disco met lokals die helemaal los gaan. En wat ik nooit had verwacht is dat ik reggea muziek ineens heel leuk ben gaan vinden (misschien heeft het met de omgeving te maken) !! Na een paar dagen heerlijk genieten op Gili T, de andere twee eilandjes zijn nog kleiner maar daar zijn we niet eens naar toe gegaan, zijn we weer teruggegaan naar het vaste land van Bali. Ik ben alleen gegaan via de langzame en goedkope route via Lombok. Zo heb ik tijdens de busrit van noord naar zuid in Lombok wat van dit eiland gezien. Tijdens een bootreis met de grote ferry boot heb ik de eerste regenbui gehad. Een klein begin van het regenseizoen wat ergens in oktober meestal begint.
De meiden heb ik in Kuta weer ontmoet en daar hebben we weinig cultureels gedaan, tenzij het bezoeken van de enorme clubs daar ook onder wordt verstaan? In de straat waar het uitgaansleven zich met name afspeeld is 10 jaar geleden een bomaanslag geweest. Hiervan staat een groot monument in de straat. Vandaag ben ik in Perth in Kings park geweest, het grootste stadspark van de wereld schijnt, en daar staan veel monumenten van de 1e en 2e wereldoorlog, maar ook van de bomaanslag in Bali omdat daar veel Australiers bij zijn omgekomen. Het is 12 oktober 10 jaar geleden dat dit is gebeurt en bij de zonsopgang van deze dag schijnt er via het monument iets heel moois te gebeuren door het breken van de zonnestralen. Het is dus niet alleen voor Bali maar ook voor Australie een belangrijke gebeurtenis.
*** Een kleine maar o zo interessante toevoeging vanaf hier... iets met het verlopen van internet tegoed en toch even snel mijn verslag willen uploaden!! ***
De laatste dagen in Indonesie heb alleen doorgebracht, nouja nooit alleen natuurlijk, maar M&M moesten weer naar huis. Ik heb de laatste dagen in het zuiden van Bali doorgebracht aan het strand van Padang Padang en Uluwatu. Beiden onwijs mooie plekken om te zijn omdat je van bovenaf neerkijkt op een mooi strand met rotsen en een enorm groot eb en vloed verschil. Dit laatste maakt het heel bijzonder omdat je bij eb ineens meters ver kunt lopen en bij allemaal mooie grotten kunt komen. Waar bijvoorbeeld kleine blauw wit gestreepte slangen liggen die de meest dodelijkste van de wereld blijken te zijn. En Uluwatu is naast het Walhalla van de pro-surfers ook de mooiste plek om de zonsondergang te zien (minder romantisch als je dan alleen bent maar niet minder mooi). De dagen heb ik daar gesleten met strand, een beetje surfen wat hier voor mij echt wel heel pittig was en dus niet zo makkelijk ging als daarvoor, een massage en savonds met mensen eten en drankjes doen.
Toen werd het vrijdag 5 oktober en zou ik die nacht even na 12u naar Australie vliegen! Eindelijk!! Best wel behoorlijk spannend!! Nick, een jongen die ik op Bali had ontmoet en in Perth woont, wilde mij wel ophalen van het vliegveld (zelfs om 5u snachts) en daar kon ik dan wel een paar dagen blijven slapen. Maar voordat ik naar Australie kon, moest ik eerst nog even naar de dokter kwam ik achter. Maandag al had ik een stukje koraal in mijn voet en dat had ik eruit getrokken. Vrijdagmiddag werd het ineens roder en pijnlijker. Niet goed dus met name niet omdat koraal heel gevaarlijk is en kan groeien en ontsteken in je huid. Savonds in Kuta even langs een doktor en die heeft er inderdaad nog een ministukje koraal uitgetrokken. Dat was gelukkig snel opgelost en ik kon veilig naar Perth vliegen.
En daar ben ik nu. In Perth!! Het is nog steeds wel even wennen na een maand Indo, maar ik geloof dat ik het hier wel naar mijn zin ga krijgen. De eerste dag kwam er al gelijk een groep dolfijnen langs zwemmen tijdens de lunch aan het strand en vandaag in de rivier was er ook een groep met visjes aan het spelen. Door Perth gaat een hele grote rivier, de Swan river, en dit is een van de weinige rivieren waar dolfijnen weleens komen. En ja hoor, ik mocht daar gelijk even van genieten vanochtend en ze zwommen echt vlakbij !! Zo gaaf ! :)
Zo, weer op de hoogte? Ik dacht het wel he!! De volgende keer meer Perth en hopelijk nog veel meer Australie.
Oja, ik heb een Australisch telefoonnummer voor de geinteresseerden: +61467485442 (maar je mag me altijd nog op mijn NL nr smsen!)
Liefs,
Milou
Nou goed, van de samenvatting naar een echt verhaal. De eerste week heb ik dus bij mijn papa en zijn gezin in Yogyakarta doorgebracht. Mijn broertje en zusje zijn nu 11 en 9 jaar oud en mogen elke dag vroeg naar school. Dus als de moskee mij niet al om 5u had wakker gemaakt, dan waren het de kids een uur later wel. Hoe bedoel je; ik ben op vakantie!! Omdat mijn papa zo een vervelend huis heeft laten bouwen en er nog ruimte over was voor een zwembad ben hier maar elke ochtend vroeg in gedoken. Het was met name een week van bijkomen van mijn jetlag, boekjes lezen, lekker eten en wat rondrijden door de stad. Omdat het niet mijn eerste keer in Yogya was, hoefde het echte sightsee-en van mij niet dit keer. Ik heb wel een bezoek gebracht aan het Universitaire ziekenhuis van de stad. Viavia ken ik een kinderarts die daar werkt en die heeft mij rondgeleid op de kinderafdelingen en met name op de oncologie-afdeling (op deze afdeling was ik voor vertrek in NL ook werkzaam). Dit was heel interessant en met mijn matige woordje Indonesisch heb ik de patientjes daar verbaasd en mocht ik met iedereen op de foto. Ik was verbaasd over de omstandigheden, het is een mooie afdeling, schoon, netjes en een duidelijke structuur. Verder ben ik met mijn vader richting de vulkaan 'Merapi' gereden en ben ik gaan kijken naar de verwoestingen van de uitbarsting 2 jaar geleden. Kort voor de uitbarsting was ik daar nog geweest en ik zag duidelijk wat met name de aswolk heeft aangericht, ook nu 2 jaar later nog.
Na een week Yogya zijn we met zijn allen naar Bali gereden met de auto. Dit was een behoorlijke uitdaging en het viel toch wel een beetje tegen hoe ver het wel niet is. Het plan was sowieso om ergens te overnachten en na uren rijden was dit ook wel nodig. Qua afstand is het zo onwijs ver nog niet, maar met bijna alleen 2-baanswegen duurt het toch wel even. Gemiddelde snelheid is denk 70km per uur en het aantal levensgevaarlijke inhaalmanouvres is denk net zo hoog. Maar we zijn aangekomen op Bali waar we een week in een mooi hotel in de wijk Seminyak hebben gezetten. Dit is een stukje van het enorm toeristische Kuta vandaan waar je struikelt over de jonge australiers aangezien Bali hun Llorett de Mar is. Wij zaten dus redelijk rustig en konden vanuit daar met de auto van alles gaan bezoeken. Een dagje aapjes kijken in de cultuurstad Ubud, een enorme markt bezoeken waar ze kuikentjes hebben in de kleur die je maar wilt (ja ook groen, rose, oranje en paars) en een tempel bezoeken op een eiland (afhankelijk van eb en vloed tenminste). Daarnaast heb ik een paar uur surfles genomen om vervolgens 2 dagen later mijn broertje zonder les op een surfbord te zien staan! Mijn eerste poging stond ik trouwens ook wel gelijk en het viel me onwijs mee, nouja totdat ik het ergens anders ging proberen tenminste.
Na een week met het hele gezien doorgebracht te hebben was het voor hun tijd om weer terug te gaan (de kinderen kunnen niet eeuwig illegaal vakantie opnemen) en was het voor mij tijd om zelf verder te gaan. Ik ben op de boot gestapt naar het eiland Nusa Lembongan waar ik een warm welkom kreeg van Maaike en Marielle, 2 meiden uit NL waarvan Maaik een oud-collega van mij is. Ik wist dat ze ergens op Bali waren en na een een berichtje zijn we ruim een week met elkaar opgetrokken. Dit begon al snel met het avontuur toen we naar een super mooie bay gingen om van een kliff af te springen. Het was een meter of 10 hoog denk ik en na een beetje moed te hebben verzameld sprong ik er in. Omdat ongeveer overal rondom Bali de stroming enorm sterk is en de golven echt gigahoog kunnen zijn, was het best moeilijk om weer veilig bij de trap te komen. Gelukkig lukte het mij vrij snel, alleen voor Maaike was een kleine reddingsoperatie nodig door onze Indo en Ozzie vrienden. Nusa Lembongan is verder een vrij klein eiland wat wordt omgeven door de geur van zeewier (wat niet heel aangenaam is als je licht zeeziek aankomt). Naast het verbouwen van zeewier kun je er duiken en in de zon liggen. Dat heb ik dus maar gedaan. De laatste dag op het eiland ben ik een ochtend gaan duiken en heb ik de spannendste duiken ooit gemaakt. Met de sterke stroming wordt je snel het open water ingetrokken en dat betekent dat je continu dicht bij het rif moet blijven zwemmen. De stromingen gaan alleen alle kanten op en het is soms heel moeilijk om op een bepaalde diepte te blijven. En meegetrokken worden de open zee in, is als de goedkoopste weg terug naar Bali, als je er ooit aankomt. Gelukkig heb ik tijdens deze duiken wel veel mooie vissen kunnen zien. Een aantal grote tonijnen, een schildpad en een groep roggen.
Na mijn duikavontuur ben ik via een kleine maar leuke omweg naar de Gili eilanden gegaan. Er liggen er in het noorden voor de kust van Lombok 3 op een rijtje. De grootste is Gili Trawagan waar je in ongeveer een uur een rondje omheen loopt. Het heeft geen honden, auto's en politie, maar wel veel katten en paard en wagens. Het is een heerlijk eiland om gewoon lekker weg te dromen op het strand met een fruitsapje in de hand en de blauwe zee aan je voeten. Een aantal dagen van lekker genieten, leuke mensen ontmoeten en savonds lekker eten, biertang drinken (he Maaike?) en shesha roken. En de hilarische silent disco met lokals die helemaal los gaan. En wat ik nooit had verwacht is dat ik reggea muziek ineens heel leuk ben gaan vinden (misschien heeft het met de omgeving te maken) !! Na een paar dagen heerlijk genieten op Gili T, de andere twee eilandjes zijn nog kleiner maar daar zijn we niet eens naar toe gegaan, zijn we weer teruggegaan naar het vaste land van Bali. Ik ben alleen gegaan via de langzame en goedkope route via Lombok. Zo heb ik tijdens de busrit van noord naar zuid in Lombok wat van dit eiland gezien. Tijdens een bootreis met de grote ferry boot heb ik de eerste regenbui gehad. Een klein begin van het regenseizoen wat ergens in oktober meestal begint.
De meiden heb ik in Kuta weer ontmoet en daar hebben we weinig cultureels gedaan, tenzij het bezoeken van de enorme clubs daar ook onder wordt verstaan? In de straat waar het uitgaansleven zich met name afspeeld is 10 jaar geleden een bomaanslag geweest. Hiervan staat een groot monument in de straat. Vandaag ben ik in Perth in Kings park geweest, het grootste stadspark van de wereld schijnt, en daar staan veel monumenten van de 1e en 2e wereldoorlog, maar ook van de bomaanslag in Bali omdat daar veel Australiers bij zijn omgekomen. Het is 12 oktober 10 jaar geleden dat dit is gebeurt en bij de zonsopgang van deze dag schijnt er via het monument iets heel moois te gebeuren door het breken van de zonnestralen. Het is dus niet alleen voor Bali maar ook voor Australie een belangrijke gebeurtenis.
*** Een kleine maar o zo interessante toevoeging vanaf hier... iets met het verlopen van internet tegoed en toch even snel mijn verslag willen uploaden!! ***
De laatste dagen in Indonesie heb alleen doorgebracht, nouja nooit alleen natuurlijk, maar M&M moesten weer naar huis. Ik heb de laatste dagen in het zuiden van Bali doorgebracht aan het strand van Padang Padang en Uluwatu. Beiden onwijs mooie plekken om te zijn omdat je van bovenaf neerkijkt op een mooi strand met rotsen en een enorm groot eb en vloed verschil. Dit laatste maakt het heel bijzonder omdat je bij eb ineens meters ver kunt lopen en bij allemaal mooie grotten kunt komen. Waar bijvoorbeeld kleine blauw wit gestreepte slangen liggen die de meest dodelijkste van de wereld blijken te zijn. En Uluwatu is naast het Walhalla van de pro-surfers ook de mooiste plek om de zonsondergang te zien (minder romantisch als je dan alleen bent maar niet minder mooi). De dagen heb ik daar gesleten met strand, een beetje surfen wat hier voor mij echt wel heel pittig was en dus niet zo makkelijk ging als daarvoor, een massage en savonds met mensen eten en drankjes doen.
Toen werd het vrijdag 5 oktober en zou ik die nacht even na 12u naar Australie vliegen! Eindelijk!! Best wel behoorlijk spannend!! Nick, een jongen die ik op Bali had ontmoet en in Perth woont, wilde mij wel ophalen van het vliegveld (zelfs om 5u snachts) en daar kon ik dan wel een paar dagen blijven slapen. Maar voordat ik naar Australie kon, moest ik eerst nog even naar de dokter kwam ik achter. Maandag al had ik een stukje koraal in mijn voet en dat had ik eruit getrokken. Vrijdagmiddag werd het ineens roder en pijnlijker. Niet goed dus met name niet omdat koraal heel gevaarlijk is en kan groeien en ontsteken in je huid. Savonds in Kuta even langs een doktor en die heeft er inderdaad nog een ministukje koraal uitgetrokken. Dat was gelukkig snel opgelost en ik kon veilig naar Perth vliegen.
En daar ben ik nu. In Perth!! Het is nog steeds wel even wennen na een maand Indo, maar ik geloof dat ik het hier wel naar mijn zin ga krijgen. De eerste dag kwam er al gelijk een groep dolfijnen langs zwemmen tijdens de lunch aan het strand en vandaag in de rivier was er ook een groep met visjes aan het spelen. Door Perth gaat een hele grote rivier, de Swan river, en dit is een van de weinige rivieren waar dolfijnen weleens komen. En ja hoor, ik mocht daar gelijk even van genieten vanochtend en ze zwommen echt vlakbij !! Zo gaaf ! :)
Zo, weer op de hoogte? Ik dacht het wel he!! De volgende keer meer Perth en hopelijk nog veel meer Australie.
Oja, ik heb een Australisch telefoonnummer voor de geinteresseerden: +61467485442 (maar je mag me altijd nog op mijn NL nr smsen!)
Liefs,
Milou
-
09 Oktober 2012 - 17:14
Angelika:
Hey Lou,
Nu even een bericht van mij! Super gaaf je verhaal. Ik ben er even voor gaan zitten. Maar wat een super gafe dingen heb je alweer meegemaakt! Ik blijf je volgen! Geniet ervan, maar dat hoef ik vast niet te zeggen!
Dikke kus Ans -
09 Oktober 2012 - 17:21
Milou :
Ehmz zie dat niet mijn hele bericht erop staat...(kan het nog langer dan?!) Iets met tijdslimiet op computers en er ineens afgekikt worden. het resterende stukje volgt nog :) X -
09 Oktober 2012 - 18:36
Evelijn:
Super leuk om te lezen en het lukt je goed om ons hier heerlijk jaloers te maken!! Wil wel je surfkunsten bewonderen hoor.. dusse.. filmpje ;)? Geniet ervan chick! Kus uit je huisje! -
09 Oktober 2012 - 21:33
Ank René En Chris:
Genoten van je verhaal. Zie je zo voor me surfend,duikend. Heb je ook zelf auto gereden op Bali? Lijkt me puur avontuur. Ben wel wat jaloers maar spijtig genoeg te vroeg geboren!!!!Chris. Hè loutje....zo te lezen verveel jij je niet! Nu je in perth bent zou je zo bij René,s neef Bas langs kunnen....wie weet staat de BBq aan. Geniet verder hè meiske. We kijken weer uit naar je vervolgavonturen.....take care. Veel liefs uit hulst. Ank René. Xxxx -
09 Oktober 2012 - 21:55
Linda:
Hè Mil! Ik dacht al... Die moet een blog hebben!
Leuk om al je avonturen te lezen... Ben benieuwd naar het vervolg!
Veel plezier! Dikke kus! Lin -
10 Oktober 2012 - 09:48
Maaike :
Milou!!
We hebben echt een top tijd met je gehad.. Ik heb echt mega heimwee! Het is hier koud en ik mis de Biertang ;)!!
Super leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt in Perth! En wat gaaf dat je al die dolfijnen hebt gezien!!
Wat erg dat je dat koraal in je voet had! Hopelijk gaat nu alles goed met je voet!
Nou rustig aan en geniet!! Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Liefs Maaike -
10 Oktober 2012 - 11:14
Ineke:
Leuk! Veel plezier nog daar. Hier is t herfstig en hetzelfde als altijd (kilo's verliezen nog steeds wedstrijden die we hadden kunnen winnen). X ineke -
10 Oktober 2012 - 13:25
Dorien:
Heey Milou!!!
Wat leuk om je verhalen te lezen!!! Om jaloers van te worden ;) Klinkt super zeg!! En Australie ga je ook vast en zeker super mooi vinden!!! Die foto's die je naar Giraf had gestuurd waren ook super leuk trouwens!!! Gaat daar dan weer zooo anders!!
Have fun!!
Liefs Dorien (WKZ) ;) -
10 Oktober 2012 - 21:37
Martine:
Heey stoere vrouw!
Heerlijk om je verhalen te lezen. Zo te zien vermaak je je prima zonder je witte pakje en de geur van ziekenhuis. Goed zo!! Lekker blijven genieten! :)
Dikke kus, Martine -
10 Oktober 2012 - 22:35
Tineke:
He stoere dochter van me, wat een geweldige verhalen en wat doe je het goed zeg!!! Zou zo wel even om het hoekje willen kijken, maar dan wil ik ook weer in mijn eigen bedje slapen.....beetje lastig he. lieverd, geniet en ik kijk alweer uit naar je vlg verslag. Ik hou van je. kus -
19 Oktober 2012 - 12:26
Marjolein:
Thanks voor de samenvatting, ben nog steeds bezig haha ;-) Klinkt allemaal tof! Liefs en dikke kus -
28 Oktober 2012 - 11:46
Wil En Tineke:
Milou vanuit een fris en herfstachtig Westland willen wij jou feliciteren met je verjaardag,
nog vele jaren erbij. Hopenlijk heb je wat lieve mensen om je heen, waar je je verjaardag mee vieren kan.. Geniet van je mooi avontuur en be carefull. Liefs Wil en Tineke -
29 Oktober 2012 - 18:58
Hanny En Martin:
Hoi Milou,
Leuk om je avonturen zo te lezen! Geniet er lekker van.
En .... van harte gefeliciteerd met je ...e verjaardag. Maak er een mooi feestje van.
We horen wel weer van je verdere reis.
Groetjes, Hanny en Martin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
